Cordillera Huayhuash, Supercalifragil...
Door: Gerwin
Blijf op de hoogte en volg Gerwin en Jolien
05 Juni 2014 | Peru, Huaraz
Supercalifragilisticexpialidocious, dat is ongeveer het te kiezen woord voor ons volgende verhaal. Na ons bezoek aan Lima zijn we 400km naar het noorden getrokken, richting Huaraz, naar de centrale cordilleras van Peru, richting het hooggebergte. En wat we daar weer mee hebben mogen maken, is niet goed te beschrijven of vast te leggen met foto's. Toch gaan we een poging doen, maar ik kan alvast vertellen... je had erbij moeten zijn!
Als je vanaf de kust in Peru een paar kilometer landinwaarts beweegt kom je het Andes tegen, een indrukwekkend gebergte dat ontstaan is doordat de aardplaat van de Grote Oceaan onder de aardplaat van Zuid-Amerika is geschoven. Het gebergte is een lange sliert dat precies de westkust van het continent volgt, 8000km lang, maar slechts enkele tientallen km's breed.
We bevinden ons midden tussen dit gebergte en het is eigenlijk een beetje onreallistisch, we hebben net meer dan 2 uur geklommen met de bus, alleen maar omhoog, we zitten op 3000m en nog steeds toren er gigantische bergen boven de stad uit...
Per toeval gaan we een van de mooiste trekkingen ter wereld maken, een 9-daagse hike in Cordillera Huayhuash, een trektocht van 100km rondom een schitterend wit-besneeuwd gebergte. Met zijn vieren gaan we het doen, de backpack volgepakt met eten en een warme slaapzak, bergschoenen aan, zonnebrand op, boterham in de buik en de fles water onder de arm, we gaan!
Met een 6 uur durende busrit, die zonder te overdrijven een geweldige trip op zich is, worden we in het dorpje Pocpa afgezet. Hier wonen 50 mensen waarvan eentje ons het vallei in stuurt. Vandaag is een makkie, we zullen in zo'n 5 uur geleidelijk van 3470m naar 4170m lopen. Terwijl de zon de groene flora en het kleurrijke metaal bevattende gesteente waaruit de bergen bestaan belicht, trekken we door een vallei die continue van aangezicht veranderd.
We komen vrij laat op het kamp aan. Het kamp ligt naast het pad en bestaat eigenlijk alleen uit een bord met een naam en een gat in de grond dat moet dienen als toilet. Het wordt al flink koud, we hebben honger, zetten de tent op, gaan slapen, en... het is ontzettend KOUD! Met flinke vorst op de grond en tent worden we vroeg wakker, wat is het verschrikkelijk koud op 4000m! Gelukkig begint de zon te stralen en dat zorgt voor veel warmte, nog geen uur later is het WARM!
De dagen die volgen zijn een oase van verbluffende belevingen. We trekken langs uitgestrekte vlaktes met meer groentinten dan we kunnen tellen, over smalle stijle bergpaadjes, over passen van 5000m, langs turquoise meren waar kollosale sneeuwbergen uit herrijzen. We trekken over kale dorre bergkammen, getuigen van naar beneden razende lawines, helpen een locale jongen met een gebroken arm, ontmoeten alpaca's, wassen ons in thermische baden, vinden valleien gevuld met naar beneden gedenderde bergen en aanschouwen het majestieuze witte bergmassief van Yerupaja en omgeving,
Na dag 5 dachten we eigenlijk alles wel gezien te hebben, wat een fantastiche trekking en wat is de Cordillera Huayhuash indrukwekkend mooi! Echter, de dagen die nog zouden volgen brachten ons nog zoveel meer, zoveel meer dan dat we gedacht hadden. Valleien die uitmonden in andere valleien, watervallen, Huayllapa een dorpje waar we overnachten op het locale voetbalveld, een klim met een hoogteverschil van ruim 1200m en nog een aantal verschrikkelijke koude nachten en warme dagen...
De laatste dag breekt aan. In het donker staan we op, om 5:00 zijn we onderweg, door het dal, over de laatste pas. De laatste afdaling brengt ons in Llamac. Vanuit daar mogen we nogmaals de hobbelige, maar triomfantelijke tocht terug naar Huaraz maken. Moe heffen we het glas rode wijn, 9 dagen door het hooggebrgte in Peru, wat een tocht, hoe gaan we dat ooit opschrijven voor webblog...
Als je vanaf de kust in Peru een paar kilometer landinwaarts beweegt kom je het Andes tegen, een indrukwekkend gebergte dat ontstaan is doordat de aardplaat van de Grote Oceaan onder de aardplaat van Zuid-Amerika is geschoven. Het gebergte is een lange sliert dat precies de westkust van het continent volgt, 8000km lang, maar slechts enkele tientallen km's breed.
We bevinden ons midden tussen dit gebergte en het is eigenlijk een beetje onreallistisch, we hebben net meer dan 2 uur geklommen met de bus, alleen maar omhoog, we zitten op 3000m en nog steeds toren er gigantische bergen boven de stad uit...
Per toeval gaan we een van de mooiste trekkingen ter wereld maken, een 9-daagse hike in Cordillera Huayhuash, een trektocht van 100km rondom een schitterend wit-besneeuwd gebergte. Met zijn vieren gaan we het doen, de backpack volgepakt met eten en een warme slaapzak, bergschoenen aan, zonnebrand op, boterham in de buik en de fles water onder de arm, we gaan!
Met een 6 uur durende busrit, die zonder te overdrijven een geweldige trip op zich is, worden we in het dorpje Pocpa afgezet. Hier wonen 50 mensen waarvan eentje ons het vallei in stuurt. Vandaag is een makkie, we zullen in zo'n 5 uur geleidelijk van 3470m naar 4170m lopen. Terwijl de zon de groene flora en het kleurrijke metaal bevattende gesteente waaruit de bergen bestaan belicht, trekken we door een vallei die continue van aangezicht veranderd.
We komen vrij laat op het kamp aan. Het kamp ligt naast het pad en bestaat eigenlijk alleen uit een bord met een naam en een gat in de grond dat moet dienen als toilet. Het wordt al flink koud, we hebben honger, zetten de tent op, gaan slapen, en... het is ontzettend KOUD! Met flinke vorst op de grond en tent worden we vroeg wakker, wat is het verschrikkelijk koud op 4000m! Gelukkig begint de zon te stralen en dat zorgt voor veel warmte, nog geen uur later is het WARM!
De dagen die volgen zijn een oase van verbluffende belevingen. We trekken langs uitgestrekte vlaktes met meer groentinten dan we kunnen tellen, over smalle stijle bergpaadjes, over passen van 5000m, langs turquoise meren waar kollosale sneeuwbergen uit herrijzen. We trekken over kale dorre bergkammen, getuigen van naar beneden razende lawines, helpen een locale jongen met een gebroken arm, ontmoeten alpaca's, wassen ons in thermische baden, vinden valleien gevuld met naar beneden gedenderde bergen en aanschouwen het majestieuze witte bergmassief van Yerupaja en omgeving,
Na dag 5 dachten we eigenlijk alles wel gezien te hebben, wat een fantastiche trekking en wat is de Cordillera Huayhuash indrukwekkend mooi! Echter, de dagen die nog zouden volgen brachten ons nog zoveel meer, zoveel meer dan dat we gedacht hadden. Valleien die uitmonden in andere valleien, watervallen, Huayllapa een dorpje waar we overnachten op het locale voetbalveld, een klim met een hoogteverschil van ruim 1200m en nog een aantal verschrikkelijke koude nachten en warme dagen...
De laatste dag breekt aan. In het donker staan we op, om 5:00 zijn we onderweg, door het dal, over de laatste pas. De laatste afdaling brengt ons in Llamac. Vanuit daar mogen we nogmaals de hobbelige, maar triomfantelijke tocht terug naar Huaraz maken. Moe heffen we het glas rode wijn, 9 dagen door het hooggebrgte in Peru, wat een tocht, hoe gaan we dat ooit opschrijven voor webblog...
-
13 Juni 2014 - 13:03
Jordi Pas:
suuuuuuuuuuuuuper vet!!! wat mooi!!! al veel vicuñas/alpaca's/llama's geknuffeld?! doe de volgende die je ziet maar de groeten van me!
btw: fluffy gerwin staat hem goed!fluffiness ftw!! :D -
15 Juni 2014 - 08:39
Geke&Herman:
Hé globetrotters! Tot ergens eind dit jaar... Wow. Wat een tijd, en wat een feest. Tegen die tijd zitten wij hopelijk in ons nieuwe woon/werkpand, en waar wij nog heel veel werk hebben te doen tot het zover is, gaan jullie in diezelfde tijd nog heel veel meer zien en genieten van die kant van de aardkloot. Met de rechtvaardigen gaat het dus goed, and that's the way it should be.
Leuk om jullie beelden en woorden te zien. Geniet van elkaar en van je ervaringen! Komen jullie nog in Costa Rica? Dan gaan wij extra goed opletten, want daar zijn wij vanaf eind september:-). Enne... naderhand zijn ook alle live-verhalen welkom! Vrolijke groet, Geke & Herman -
16 Juni 2014 - 12:35
Jorrit:
Hee Gerwin, Ik ben stinkt jaloers, 6 maanden rond trekken lijkt mij heerlijk. Veel plezier en geniet er van, zo te zien moet dat wel lukken. -
16 Juni 2014 - 13:55
Michele:
Prachtige fotos hoor! Geniet ervan! -
17 Juni 2014 - 10:37
Rik:
Heerlijk Gerwinverhaal weer, goed te zien dat het NL-elftal ook in die contreien gesupport wordt :).
Met zulke verhalen en foto's is het ook in Nederland genieten van jullie reis! Beste baard trouwens!
Groeten! -
17 Juni 2014 - 13:01
Alie:
Wat ik het daar prachtig. Genieten! En ik ga al lezend met jullie op reis. Mooie verhalen! Tot de volgende keer. Doei. -
17 Juni 2014 - 15:49
Harry, (pa En Edwin):
Leuk om te lezen wat jullie zien en vooral beleven, 'goedgoan'
groeten van rolanda en harry -
18 Juni 2014 - 16:29
Nard:
Machtig Mooi Dijk en Jolien. Ik heb al goed gegoogle mapsed zodat ik dit fenomenale reisverhaal helemaal kan plaatsen. -
18 Juni 2014 - 22:01
Frans En Magda:
zouden in jullie plaats willen zijn en zelf de trekking doen. lijkt me fantastisch!! fijne blog! dus toch af en toe internet! -
19 Juni 2014 - 09:55
Lily:
SUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUPER. Zo blij dat jullie het daar zo naar je zin hebben. Dank voor uitgebreid verslag! DIKKE knuffel alle twee!!!!!!
-
19 Juni 2014 - 18:54
Myriam Vanbeginne:
Dag JolienTJE! Maar dat is nu eens tof zie!Ik kijk vol spanning uit naar jullie berichten. geniet ervan meid! -
19 Juni 2014 - 21:14
Theo:
Mooi verhaal, mooie foto's! Bovenaan staat: door Gerwin, maar dat hadden we ook wel van de schrijfstijl kunnen afleiden ;) -
26 Juni 2014 - 20:42
Audrey & Michael:
OMG!!! Zooooooooooooo mooi!!! GENIET GENIET GENIET!!! :D Jullie stralen...Veel plezier lieve schatjes, en mooi geschreven, we kunnen helemaal meegenieten en meereizen :D Love youuuuuuuuu!!! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
