Bolivia, we hadden het niet willen missen...
Door: Jolien
Blijf op de hoogte en volg Gerwin en Jolien
24 September 2014 | Bolivia, Sucre
Na 3 maanden reizen door Ecuador en Peru, bevinden we ons inmiddels in Bolivia. Dit is het land dat bekend staat om de enorme zoutvlakte, Salar de Uyuni, en het gigantisch groot blauwe meer, Lago Titicaca. Beide fenomenen liggen op de hoogvlakte (3800m) tussen het masale Andesgebergte. Het moet buitengewoon bijzonder zijn! Daarnaast is het echter ook het land met de meeste armoede in Zuid-Amerika. We moeten ons voorbereiden op hobbelige bustochten, koude douches, maagkrampen van het eten en knetter harde, uitgedroogde broodjes. In grote lijnen weten we dus wat er ons te wachten staat. Maar zijn deze verwachtingen terecht? We gaan het beleven!
We beginnen bij Lago Titicaca dat aan de grens van Peru en Bolivia ligt. We bezoeken in beide landen een paar eilandjes op het gigantische meer (van bijna 9000 vierkante km in oppervlakte, maw dit meer past respectievelijk 3x en 4x in Belgie en Nederland). Elk eilandje heeft zijn eigen volk, cultuur en kledij. Zo wonen ze op Las Islas Flotantes in en op rieten constructies en dragen alle mannen op Isla Amantani een wit zwart pakje met colbertje en een muts die hun burgerlijke staat verraadt. Het is een hele andere wereld dan dat wij kennen. We worden een namiddag geadopteerd door de familie van Mr. Florentino, krijgen aardappelen en een sneetje tomaat voorgeschoteld als avondmaal en feesten in traditionele kledij met de lokale volk. Lacheuhhh!
In de grote stad La Paz nemen we een weekje de tijd om eens goed uit te rusten van al het gereis. Na 3 maanden non-stop van het ene avontuur in het andere rollen, zijn we daar wel aan toe. Maar.... de eerste maagkrampen beginnen hier. Ze eindigen bij Gerwin gelukkig na een dag echt afzien. Ik zal er heel onze reis in Bolivia last van hebben. Ik kan je vertellen dat het geen pretje is. Ik ben de hele maand aan de dunne... Goed, genoeg hierover. La Paz, het is een stad met 800.000mensen die net onder de hoogvlakte wonen in een kleurvolle canyon. De ligging is schitterend en de skyscrapers die hier gebouwd zijn maken het extra impressionant. Bekijk vooral onze fotos, die laten het het best zien. Het is een ideale plek om koffie te drinken en te chillen.
Jaaaaaa, dan gaan we er weer voor! Uitgerust en vol goede moed vertrekken we naar de Cordillera Real van het Andesgebergte. We gaan de 6-daagse trekking doen om de berg Illampu (6368m!) heen. Deze keer vinden we geen goeie topografische kaart, maar we weigeren een gids mee te nemen. Met de backpack achterop gaan we een zware tocht tegemoet, want het weer zit ons niet mee... mist, regen, sneeuw, hagel, donderstorm, we krijgen het allemaal mee. Er zijn bovendien veel paden, welke wij moeten hebben, is niet zeker. Maar we moeten door! De nachten zijn koud, vooral doordat alles nat is of we ons plots de volgende ochtend helemaal onder het sneeuw bevinden. Bij deze trekking worden we jammer genoeg door de mist niet beloond met prachtige uitzicht op de toppen, maar nemen we genoegen met grappige lama's die we overal tegenkomen en een paar bijzondere meren. De laatste dag maakt veel goed. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw en de omgeving die de vorige avond groen was is helemaal wit van de sneeuw. Door een vallei lopen we terug naar het beginpunt, het dorpje Sorata. Al met al een spannende trekking, die trouwens naar horen zeggen door officiele tour operators afgelopen dagen gecancelled was door het slechte weer. #tap-on-the-back#
Hierna bezoeken we nog stuk voor stuk bijzondere gebieden in het land. We overleven een weekend op een bootje in de pampas bij Rurrenabaque. Het zit hier vol met 1 tot 5m grote kaymannen en Aligators, maar de roze dolfijntjes die hier rondzwemmen beschermen ons van hen. In Santa Cruz huren we een vette 4x4 jeep en bezoeken dorpjes met bijzondere kerkjes, gebouwd door Jesuiten die de inboorlingen wilden onderwijzen, leren schrijven en hen op vredige manier kennis laten maken met het Christelijk geloof. We lopen door de mooie witte straatjes van de hoofdstad Sucre en bezoeken last but not least Salar de Uyuni en het natuur reservaat Eduardo Avaroa. De zoutvlakte is echt heel cool, inmens groot en ... tja, je had het vast niet kunnen raden, wit! In de naaste omgeving en het reservaat bewonderen we woestijnen en vulkanen met bijzondere meren, heel kleurvol en vol met flamengos. En dan nemen we afscheid van Bolivia. Een paar km na het natuur reservaat steken we de grens over naar Chilië...
Onterechte verwachtingen? Echt niet! Ondanks onze hoge verwachtingen zijn we totaal niet ontgoocheld. De natuur is hier echt adembenemend mooi. In de bus werden we goed door elkaar geschud en zijn we langs ravijnen gescheurd waar je hart van stil gaat staan. Onze maag en darmen hebben het zwaar gehad. De douches waren weldegelijk vaak koud, alhoewel de hosteluitbaters bij binnenkomst wel claimden warm water te hebben. En de bakkers verkopen hun brood gewoon totdat het op is, voordat ze een keertje verse bakken. En tot slot krijg je van de grote armoede als toerist zijnde niet veel mee. Bolivia… we hadden het niet willen missen!
We beginnen bij Lago Titicaca dat aan de grens van Peru en Bolivia ligt. We bezoeken in beide landen een paar eilandjes op het gigantische meer (van bijna 9000 vierkante km in oppervlakte, maw dit meer past respectievelijk 3x en 4x in Belgie en Nederland). Elk eilandje heeft zijn eigen volk, cultuur en kledij. Zo wonen ze op Las Islas Flotantes in en op rieten constructies en dragen alle mannen op Isla Amantani een wit zwart pakje met colbertje en een muts die hun burgerlijke staat verraadt. Het is een hele andere wereld dan dat wij kennen. We worden een namiddag geadopteerd door de familie van Mr. Florentino, krijgen aardappelen en een sneetje tomaat voorgeschoteld als avondmaal en feesten in traditionele kledij met de lokale volk. Lacheuhhh!
In de grote stad La Paz nemen we een weekje de tijd om eens goed uit te rusten van al het gereis. Na 3 maanden non-stop van het ene avontuur in het andere rollen, zijn we daar wel aan toe. Maar.... de eerste maagkrampen beginnen hier. Ze eindigen bij Gerwin gelukkig na een dag echt afzien. Ik zal er heel onze reis in Bolivia last van hebben. Ik kan je vertellen dat het geen pretje is. Ik ben de hele maand aan de dunne... Goed, genoeg hierover. La Paz, het is een stad met 800.000mensen die net onder de hoogvlakte wonen in een kleurvolle canyon. De ligging is schitterend en de skyscrapers die hier gebouwd zijn maken het extra impressionant. Bekijk vooral onze fotos, die laten het het best zien. Het is een ideale plek om koffie te drinken en te chillen.
Jaaaaaa, dan gaan we er weer voor! Uitgerust en vol goede moed vertrekken we naar de Cordillera Real van het Andesgebergte. We gaan de 6-daagse trekking doen om de berg Illampu (6368m!) heen. Deze keer vinden we geen goeie topografische kaart, maar we weigeren een gids mee te nemen. Met de backpack achterop gaan we een zware tocht tegemoet, want het weer zit ons niet mee... mist, regen, sneeuw, hagel, donderstorm, we krijgen het allemaal mee. Er zijn bovendien veel paden, welke wij moeten hebben, is niet zeker. Maar we moeten door! De nachten zijn koud, vooral doordat alles nat is of we ons plots de volgende ochtend helemaal onder het sneeuw bevinden. Bij deze trekking worden we jammer genoeg door de mist niet beloond met prachtige uitzicht op de toppen, maar nemen we genoegen met grappige lama's die we overal tegenkomen en een paar bijzondere meren. De laatste dag maakt veel goed. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw en de omgeving die de vorige avond groen was is helemaal wit van de sneeuw. Door een vallei lopen we terug naar het beginpunt, het dorpje Sorata. Al met al een spannende trekking, die trouwens naar horen zeggen door officiele tour operators afgelopen dagen gecancelled was door het slechte weer. #tap-on-the-back#
Hierna bezoeken we nog stuk voor stuk bijzondere gebieden in het land. We overleven een weekend op een bootje in de pampas bij Rurrenabaque. Het zit hier vol met 1 tot 5m grote kaymannen en Aligators, maar de roze dolfijntjes die hier rondzwemmen beschermen ons van hen. In Santa Cruz huren we een vette 4x4 jeep en bezoeken dorpjes met bijzondere kerkjes, gebouwd door Jesuiten die de inboorlingen wilden onderwijzen, leren schrijven en hen op vredige manier kennis laten maken met het Christelijk geloof. We lopen door de mooie witte straatjes van de hoofdstad Sucre en bezoeken last but not least Salar de Uyuni en het natuur reservaat Eduardo Avaroa. De zoutvlakte is echt heel cool, inmens groot en ... tja, je had het vast niet kunnen raden, wit! In de naaste omgeving en het reservaat bewonderen we woestijnen en vulkanen met bijzondere meren, heel kleurvol en vol met flamengos. En dan nemen we afscheid van Bolivia. Een paar km na het natuur reservaat steken we de grens over naar Chilië...
Onterechte verwachtingen? Echt niet! Ondanks onze hoge verwachtingen zijn we totaal niet ontgoocheld. De natuur is hier echt adembenemend mooi. In de bus werden we goed door elkaar geschud en zijn we langs ravijnen gescheurd waar je hart van stil gaat staan. Onze maag en darmen hebben het zwaar gehad. De douches waren weldegelijk vaak koud, alhoewel de hosteluitbaters bij binnenkomst wel claimden warm water te hebben. En de bakkers verkopen hun brood gewoon totdat het op is, voordat ze een keertje verse bakken. En tot slot krijg je van de grote armoede als toerist zijnde niet veel mee. Bolivia… we hadden het niet willen missen!
-
15 Oktober 2014 - 02:57
Papa Leo:
Geeft zin om het ook eens te doen.... na mijn pensioen. Loveu! -
15 Oktober 2014 - 03:02
Papa Leo2:
Lijkt net of die aligator een lekker hapje ziet en die sprong boven de zoutvlakte is superb!
Je vraagt je wel af wat die flamngo's er nog kunnen eten. xxx -
15 Oktober 2014 - 09:22
Lily:
Wat een "extraordinairy experiences"!!!!!!!!! We gaan een andere Jolien en Gerwin terug zien.......... Liefs
-
15 Oktober 2014 - 09:57
Jordi:
whoop whoop! :D -
15 Oktober 2014 - 15:06
Janine:
Onvoorstelbaar mooie foto's en verhalen! Hopelijk geen last meer van de darmen? Lofjoe! -
16 Oktober 2014 - 17:40
Floor:
Ik zei toevallig gisteren tegen Nard: ' Al even niks meer uit Zuid-Amerika gehoord' . Nu snap ik ook waarom....wow! -
26 Oktober 2014 - 02:46
Gerwin:
Inderdaad Floor.
En bereid je voor, we zijn nu toevallig in Chilie. Ongeloofelijk supervet, niet te geloven! -
30 Oktober 2014 - 10:03
Jules:
Wat een geweldige foto's zeg, moooooi avontuur!!!! -
30 November 2014 - 10:47
Audrey:
Alweer kippevel...man man...wat een prachtige natuur...de ene keer in het groen, dan weer in de sneeuw...dan weer grote droogte...en die Salar...wat een prachtige kleuren...witter dan wit, met dan een heldere blauwe hemel...wegdromen!
Lucky you guys!!! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
